Marga yang lazim di kalangan CinaIndonesia di kawasan Maluku [6]:

• Cia/Tjia (Hanzi: 謝, hanyu pinyin: xie)
• Gouw/Goh (Hanzi: 吳, hanyu pinyin: wu)
• Kang/Kong (Hanzi: 江, hanyu pinyin: jiang)
• Lauw/Lau (Hanzi: 劉, hanyu pinyin: liu)
• Lee/Lie (Hanzi: 李, hanyu pinyin: li)
• Oey/Ng/Oei (Hanzi: 黃, hanyu pinyin: huang)
• Ong (Hanzi: 王, hanyu pinyin: wang)
• Tan (Hanzi: 陳, hanyu pinyin: chen)
• Tio/Thio/Theo/Teo (Hanzi: 張, hanyu pinyin:

zhang)

• Lim (Hanzi: 林, hanyu pinyin: lin)

Salah satu fenomena umum di Indonesia adalah karena marga dilafalkan dalam dialek Hokkian, sehingga tidak ada satu standar penulisan (romanisasi) yang tepat. Hal ini juga menyebabkan banyak marga-marga yang sama pelafalannya dalam dialek Hokkian, kadang-kadangmerupakan marga yang sama sesungguhnya tidak demikian.

• Tio selain merujuk kepada marga Zhang (張) dalam Mandarin, juga merupakan dialek Hokkian dari marga Zhao (趙)
• Ang selain merujuk kepada marga Hong (洪) dalam Mandarin, juga merupakan dialek Hokkian dari marga Weng (翁)